Wskaźnik Tortur Przeciętnością - część 3

Czasami mam ochotę obwieścić światu jak bardzo go nienawidzę

Nienawidzę świegotu ptaków

Chcę przed nim uciec

Wtulam się w poduszkę

Nienawidzę widoku kolorów

Chowam się do szafy,

Tam mnie nie znajdą

Nienawidzę zapachu czystości

Wciskam się pod łóżko

Zasypiam wśród kurzu 

Nienawidzę ciepłego słońca

Jego promienie mnie drażnią

Uciekam od okna

Nienawidzę odgłosów życia

Demolują pokój

Robią wielki hałas

Nienawidzę barwnych opisów

Skreślam wyrazy

 Nienawidzę całego świata

Nienawidzę, gdy dopada mnie depresja

Sarkazm i cynizm

Beznadziejna sobota

Czekam aż wszystko przeminie

Nastaje wreszcie ciemność

I szum w uszach

Bawię się wyśmienicie

Dekret (nie) ważny

Ja

Żiżka von Mikser
Pani niełaskawie wam panująca
Na mocy, którą sobie nadałam
Oznajmiam!
Że dekret, który ogłosiłam dnia 31 grudnia ubiegłego roku - czyli wczoraj - zostaje rozerwany na strzępy, to jest unieważniony, z racji tego, że byłam pod lekkim wpływem napojów umilającym nam szare życie.
Nie, od razu odpowiem na pytanie, to nie był bimber! Ani samogon.
Ktoś tak wysoko urodzony jak ja, nie pija tak przyziemnych trunków

Nie, osoby które towarzyszyły mi w uroczystości, proszone są o opuszczenie sali i zamknięcie ryjów na kłódkę, pod karą śmierci, bądź dłuższego pobytu w lochu.
Dziękuję.

Wracając do tego, co wszystkich powinno interesować... Anuluję wszystkie rozporządzenia z dnia wczorajszego. Nakaz chodzenia tyłem klepiąc osobę z prawej po ramieniu, a z lewej po tyłku, jako sposób poruszania się komunikacją miejską uznaję za nieważny. Oczywiście, możecie dalej to praktykować, ale wątpię, żeby takie zachowanie zyskałoby aprobatę, zwłaszcza osób z waszej lewej strony... Tak więc... To tylko tyle co zdążyłam wymyślić. Ku waszemu zachwytu, jak mniemam.
Posiedzenie uważam za zamknięte!

Turystów z Bangladeszu zapraszam na darmowy poczęstunek w holu. Zwiedzanie mego, nieskromnie mówiąc, olśniewającego przybytku rozpocznie się, gdy okoliczne dzwony zagrają na "anioł pański".

Proboszczu, proboszcz nie ma tu nic do gadania! Chyba, że opinia publiczna ma doznać twych wielce olśniewających pomysłów na reformację Kościoła. Czego, chwała Żiżce!, nie wzięłam na serio i nie uchwaliłam. 

Jesteście wolni! Idźcie głosić moją chwałę! 
Czołgiem!