Oda do igły

W tobie piękno tkwi

I surowość zimnej stali

Lecz po dzisiejszym badaniu krwi

Wiem, że więcej nie będę mdleć na sali

Twój pocałunek straszny

A jednak taki ważny

Pozostawił mi maleńki ślad

Oraz kilka znośnych wad

Siniak na zgięciu ręki

Na zakrzep krwi tabletki

Niewielki bolesny punkt

*solo na gitarze*

OD TEJ PORY LUBIĘ, GDY KTOŚ MI W ŻYŁĘ IGŁĘ WBIJE

Amfetamina, heroina, kokaina

Tabletki gwałtu

Czasem zgwałcę swe narządy, moje cztery gałki oczne, gruczoły śliniankowe oraz mózg

*chór*

Rak tu kroczy

Jest coraz bliżej

Rak się zbliża

Blisko, tuż tuż

Całkiem blisko

Rak już czekaaa

A niech zaczeka

Machnę ręką, już go ni ma

Pozostanie tylko chłód

Oraz działka od dilera

Biały puch

CZASEM WEZMĘ COŚ NA ZĄB, CZASEM WETRĘ COSIK W DZIĄSŁO

Lecz momentami się boję, że się pomylę

I wciągnę cukier puder albo gips

Olaboga, jaki syf

Z nosa leci stróżka krwi

Oczy zaszły mgłą

Żadnego ratunku

Zy ni kąd

THE END

DED

[*]

Modlitwa do Słońca Górującego

Lśniąca tarczo na nieboskłonie

Góruj nad nami!

Rozetnij mrok Swym sztyletem

Poraź wrogów Swymi włóczniami

Tyś wysoko nad chmurami

Pozwól skąpać się nam

w promieniach Twoich

Ogrzej nas obietnicą zwycięstwa

Będziemy dla Ciebie walczyć

Gdyż Ty zawsze jesteś z nami

Powracasz nad ranem w chwale

I oślepiasz niegodnych dostąpienia Twych narodzin

Błogosław naszą broń!

Tarczo lśniąca, obroń nas!

A my, będziemy głosić Twoją chwałę

Odpędź mroki od naszych stajen

Odgoń burzowe chmury

Błyskawice niech lękają się Twych promieni

Tak, jak my lękamy się Twego gniewu

Gorejąca pochodnio

Wskaż nam drogę

Poprowadź do zwycięstwa

Dodaj nam odwagi

Zalśnij na naszych zbrojach

Połyskuj na polu bitwy

Zawsze będziemy Cię nosić w sercach

I z pieśnią na ustach

Wyczekiwać Twego wchodu

Chwała Ci, Słońce!

Górujący Władco!

Wskaźnik Tortur Przeciętnością - część 3

Czasami mam ochotę obwieścić światu jak bardzo go nienawidzę

Nienawidzę świegotu ptaków

Chcę przed nim uciec

Wtulam się w poduszkę

Nienawidzę widoku kolorów

Chowam się do szafy,

Tam mnie nie znajdą

Nienawidzę zapachu czystości

Wciskam się pod łóżko

Zasypiam wśród kurzu 

Nienawidzę ciepłego słońca

Jego promienie mnie drażnią

Uciekam od okna

Nienawidzę odgłosów życia

Demolują pokój

Robią wielki hałas

Nienawidzę barwnych opisów

Skreślam wyrazy

 Nienawidzę całego świata

Nienawidzę, gdy dopada mnie depresja

Sarkazm i cynizm

Beznadziejna sobota

Czekam aż wszystko przeminie

Nastaje wreszcie ciemność

I szum w uszach

Bawię się wyśmienicie

Dekret (nie) ważny

Ja

Żiżka von Mikser
Pani niełaskawie wam panująca
Na mocy, którą sobie nadałam
Oznajmiam!
Że dekret, który ogłosiłam dnia 31 grudnia ubiegłego roku - czyli wczoraj - zostaje rozerwany na strzępy, to jest unieważniony, z racji tego, że byłam pod lekkim wpływem napojów umilającym nam szare życie.
Nie, od razu odpowiem na pytanie, to nie był bimber! Ani samogon.
Ktoś tak wysoko urodzony jak ja, nie pija tak przyziemnych trunków

Nie, osoby które towarzyszyły mi w uroczystości, proszone są o opuszczenie sali i zamknięcie ryjów na kłódkę, pod karą śmierci, bądź dłuższego pobytu w lochu.
Dziękuję.

Wracając do tego, co wszystkich powinno interesować... Anuluję wszystkie rozporządzenia z dnia wczorajszego. Nakaz chodzenia tyłem klepiąc osobę z prawej po ramieniu, a z lewej po tyłku, jako sposób poruszania się komunikacją miejską uznaję za nieważny. Oczywiście, możecie dalej to praktykować, ale wątpię, żeby takie zachowanie zyskałoby aprobatę, zwłaszcza osób z waszej lewej strony... Tak więc... To tylko tyle co zdążyłam wymyślić. Ku waszemu zachwytu, jak mniemam.
Posiedzenie uważam za zamknięte!

Turystów z Bangladeszu zapraszam na darmowy poczęstunek w holu. Zwiedzanie mego, nieskromnie mówiąc, olśniewającego przybytku rozpocznie się, gdy okoliczne dzwony zagrają na "anioł pański".

Proboszczu, proboszcz nie ma tu nic do gadania! Chyba, że opinia publiczna ma doznać twych wielce olśniewających pomysłów na reformację Kościoła. Czego, chwała Żiżce!, nie wzięłam na serio i nie uchwaliłam. 

Jesteście wolni! Idźcie głosić moją chwałę! 
Czołgiem!

Wschód

- Nic nie potrafię!
Kolejna strużka krwi spłynęła po policzku.
Ręce chwyciły blat stołu.
Palce pobielały.
- Mój każdy pomysł jest...
            oczy nerwowo przebiegły po pokoju

                                                                      ... do chrzanu!

Stół z łomotem przewrócił się na bok, zwalając wszystkie papiery, jakimi był pokryty. Postrzępione i pogryzdane kartki bajecznie  wirowały wokół.

Kolejna kropla posoki kapnęła na podłogę. Pacnięcie wydało się głośniejsze od rumoru, który rozdarł przed chwilą ciszę.

- Co mam zrobić? 

Pytanie powędrowało wściekle do wszystkich zakamarków szarości.

Jednak to nie wystarczyło, by je obudzić.

- Co mam zrobić?

Zlepek liter ponownie uniósł się w powietrzu.

Nagła światłość.

- Słońce wzeszło - nikły uśmiech zagościł na pozlepianej krwią twarzy

- Tyle na nie czekałem! 

A ono zjawiło się przed samym końcem.

Dlaczego?

Cienie zatańczyły szyderczo na ścianach.

Dysku Słoneczny, chwalimy Cię!

Dysku Słoneczny, błogosławimy Cię!

Dysku Słoneczny, wielbimy Cię!

Dysku Słoneczny, obłaskawimy Cię!

Dysku Słoneczny, zniewolimy Cię!

Dysku Słoneczny, wykorzystamy Cię!

Albowiem wielka jest chwała Twoja!

Nigdy stąd nie ucieknę.

Słowa te w kółko szalenie błądziły w jej myślach. Kolejny potok łez spłynął po zmęczonej twarzy.

Dziewczyna pełzła na czworaka opierając się o ścianę.

To się nigdy nie skończy.

Mroczny korytarz wywoływał w niej lęk i płacz.

Nagle ramię dziewczyny runęło w pustkę, a ona zderzyła się z podłogą.

Otworzyła oczy.

Pod oknem stał Artysta.

Szarość pokoju powoli poddawała się promieniom słońca.

Modlitwa do Słońca Życiodajnego

Kulo światła

Ozdobo nieboskłonu!

Wisisz majestatycznie nad ziemią

Zalewasz lud nasz swą chwałą

Zwycięsko przebijasz się przez chmury

Unosisz się w groźbie nad chłodem

Karmisz nas

Ogrzewasz nas

Sycisz owocami powstałymi w Twoim świetle

Dajesz nam pogodę i radość życia

Chwalimy Cię

Błogosławimy Cię

Dziękujemy za ten dar

Za zwycięstwo nad mrozem

Ciepłe spojrzenie w zimę

Energię pulsującą w żyłach

Słodkie rośliny rosnące pod Twym okiem

Zawsze będziemy wyczekiwać wschodu

Wśród kłosów jaśniejących zbóż

Śpiewając dla Ciebie dziękczynną pieśń

Chwała Ci, Słońce!

Życiodajna Istoto! 

Przepowiednia nic nieznacząca

Niegdyś wróg, dziś przyjaciel
Na nowo cofa się i przyspiesza

Wczoraj  śmierć
Teraz złoto
Jutro pustka

Beznadziejny krąg toczy koło

Powraca
Przystaje
Odchodzi

Życie
Śmierć
Zmartwychwastanie

Błogosławiona niewiedza
Ciężar świadomości

Dusza okrąża świat
Natrafia na wydeptane ścieżki
Przybija do nieznanych portów
Napotyka obce twarze i te,
Których woli unikać
Udaje bezmiar ułomności i ziarnko zainteresowania

Dziś
Jutro
Teraz
Zaraz
Pojutrze

Zagłada dynastii
Narodziny potęgi
Śmierć miliona
Życie jednostki

Czas powraca do punktu wyjścia

Oddala się i przybliża końcowi

Nasz los przechodzi z rąk do rąk

Słońce chyli się ku zachodowi
Wzrasta nowe imperium
Większe zjada mniejsze
Wąż przygryza ogon
Gwiazda spada z nieba
Tajemnica układa się w mozaikę
Sowa śpi w dzień
Licho czai się w kącie
Kurz pożera
Woda zmywa
Ogień stapia
Cień zakrywa
Cisza budzi
Krzyk niepokoi
Życie przemija
Nadchodzi nowe
Upada stare

Zegar wybija ostatnią godzinę

Nadchodzi nieuniknione

Wędrowiec upada zmęczony
Dziecko wydaje ostatnie tchnienie
Choroba zżera
Ból uśmierza tęsknotę
Cierpienie karą za grzech

Wyszydzany króluje

Uwielbiany leży w błocie

Nic nie zwalnia

Nic nie przyspiesza

Wszystko jest inne i takie same

Tylko ja trwam po wieki niezmieniona

Przeklinam czas, który nie chce mnie zabrać swoim nurtem

Jestem wieczna

Nieskończona

Jestem

Byłam

Będę

Zawsze



Przepowiednia Żiżki von Mikser spisana przez nią samą w 10.03.2015
Nie tylko ona nie wie, o so chodzi
Lecz jeśli Mistrz da piątaka, to chętnie wyjawię sens tego tworu
Tylko piątaka, Drogi Panie Mistrzu! 
Panie Złoty!
Tylko piątkę! 
Mistrzu...